هوش مصنوعی: شعلۀ شمع به خاطر درخشش صورتش روشن است، مانند پروانه‌ای که دل سوختگان را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: دلم از دهن دوستی که بسته است، درس خوشگویی و زیبا سخن گفتن را گرفته است. آیا این زیبایی‌ها را چشم من از او نیاموخته است؟

هوش مصنوعی: احساساتی در دل او وجود دارد که به دل من منتقل می‌شود، درحالی‌که دل او از سنگ و آهن ساخته شده و دل من از درد و سوختگی پر است.

هوش مصنوعی: عزیزم، زیبایی موهای تو چه دزدی بزرگی است که قلب‌های بسیاری را در یک شب به چنگ آورده است.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر زلف تو سیاه پوش شد، چون دیگر جایی برای لباس ماتم باقی نمانده است؛ جان من نیز مانند همین لباس به تو دوخته شده است.

هوش مصنوعی: من از دیوانگی باد صبا در شگفتم، زیرا او با یک جان فقط به خاطر بوی تو، همه چیز را فروخته است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که نوعی نشانه یا تأثیر از وجود جلال وجود دارد، وگرنه این آتش سوزان از چه چیزی شعله‌ور شده است؟