هوش مصنوعی: ای سایه‌ی پادشاهی که مانند سایه‌ای بر روز روشن قرار گرفته‌ای، برگرد و مانند زنجیری از مشک خالص به دور ماه بپیچی.

هوش مصنوعی: موهای تو مانند درخت سرو است که سر به آسمان کشیده و بر چهره‌ات مانند ماهی، پرده‌ای از زیبایی افتاده است.

هوش مصنوعی: جادوی موهای زیبایت چشمان عاشق را مجذوب خود کرده است و صدها مشکل و فتنه را به راحتی و به طور مخفیانه در خواب نهاده است.

هوش مصنوعی: زلف پیچیده تو در باد منتشر شده و چهره‌ات که مشابه عطر عنبر است، به قدری لطیف است که گویا آتش در آب خاموش شده است.

هوش مصنوعی: چشمان ناتوان تو در آرزوی لب‌های سرخت همیشه مستی را طلب می‌کنند و دل من همواره در جذبه‌ی عشق گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: این سایه‌بان زیبایی‌ات که به مانند طناب عطر عنبر است، نشان‌دهنده این است که از این پس همیشه دل‌ام به این زیبایی وابسته و گرفتار خواهد بود.

هوش مصنوعی: از نور تابناک چهره‌ات، جان عاشق به درد و رنج افتاده و قلبش را شکسته و از این حال، مانند یاقوت خالص، درخشان و زیبا شده است.

هوش مصنوعی: نخستین بار که دلم شکسته و ناراحت شدم، اشک‌هایم از چشمانم بیرون آمد. بار دیگر هم دل من به همین صورت جگرخون شد و غم و اندوه همچنان وجودم را فرا گرفت.

هوش مصنوعی: نرگس تو باعث شده که خون جلال را به سرقت ببرد و او هم به خاطر بند زلف تو در حال اضطراب و ناراحتی است.