هوش مصنوعی: من عاشق آن اندام و ویژگی‌هایت هستم و به شدت جذب تو شده‌ام.

هوش مصنوعی: من عاشق و شیفته‌ی زیبایی آن نرگس مغرور هستم و از دیدن زیبایی آن سرو بلند و دل‌انگیز، حیران و غرق در شگفتی می‌شوم.

هوش مصنوعی: عمر عزیزم! نمی‌دانی که بی حضور تو چگونه با دلی خونین و پر از غم روزها را سپری می‌کنم؟

هوش مصنوعی: هر کسی که احوال مرا در دنیا شنیده، بخت من یاری نکرده تا این حرف‌ها را به گوش تو برسانم.

هوش مصنوعی: یک روز به بالین من بیا و نگاهی به حال من نکن، که از درد دوری تو به چه حال و روزی افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: نه طاقت دارم که بدون دیدن تو یک لحظه استراحت کنم و نه بخت و شانس آنقدر به من روی خوش نشان می‌دهند که بتوانم در کنار خودم آرام بگیرم.

هوش مصنوعی: از روی عشق تو، هر بار که نام تو به زبانم می‌آید، صد بوسه بر لبان خود می‌زنم.

هوش مصنوعی: ابروی تو و حرکتهای ناز و غمزه‌ات، وقتی که مردم آن را ببینند، متوجه می‌شوند که من از تیر و کمان عشق تو به شدت آسیب دیده‌ام.

هوش مصنوعی: می‌خواهم که من و تو در یک جشن و شادی با هم باشیم، تو دست‌هایت را بالا ببری و من جان خود را برای این لحظه هدیه کنم.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و درخشان تو همچون شمعی است که شعله‌هایش برای دل و جان من آتشکده‌ای برپا کرده است.

هوش مصنوعی: می‌گویم هر گونه‌ای که بخواهی، تحمل می‌کنم، اما اگر من از لحاظ جسمی و روحی تضعیف شوم، دیگر نیازی به من نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: می‌خواستم زمانی را با تو بگذرانم و انتظار نداشتم که از من دور شوی. زمانی که با هم بودیم، فکر نمی‌کردم که روزی به اینجا برسیم.

هوش مصنوعی: نشنو که زیبایی و جلال تو ممکن است کم شود، زیرا یک تار موی تو برای من از تمامی پادشاهی‌های جهان گران‌قدرتر است.