هوش مصنوعی: به خاطر عشق و غم تو، به حالتی رسیده‌ام که نمی‌توانم تشخیص دهم کدام قسمت از بدنم سر است و کدام پا.

هوش مصنوعی: اگر روزی سرم از دستم برود، بهتر است که آن را در پایت بریزم و تقدیم تو کنم.

هوش مصنوعی: من چنان دچار افتادگی و ذلت شده‌ام که گویی در برابر تو همچون خاک درگاه تو هستم.

هوش مصنوعی: اگر دوری تو باعث نابودی عمرم شود، پس با وصل تو، زندگی جاودانه‌ای خواهم داشت.

هوش مصنوعی: گل محبت تو از خاک وجود من می‌روید، همچنان که وقتی خاک روی استخوان‌هایم می‌ریزد، این عشق و محبت در من زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: در روز قیامت اگر از من پرسش کنند، تنها نام دوست بر زبانم می‌آید و هیچ چیز دیگری را نمی‌توانم بگویم.

هوش مصنوعی: من را فقط به خاطر عشق تو خلق کرده‌اند؛ پس دیگر در این جهان چه کار دیگری باقی مانده است؟

هوش مصنوعی: دل تو برای حال من بسوزد، اگر بخواهم غم‌هایم را برایت بازگو کنم.

هوش مصنوعی: امروز محبت و لذت را به من بده تا شاید تا فردا زنده بمانم یا نه.