هوش مصنوعی: به جمع افرادی که دل‌سوز هستند، آن شمعی را که به جشن و شادی جان می‌بخشد، بیاور تا به درد دل‌های کسانی که در رنج و اندوه هستند، درس سوختن و سوزش را بدهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نور دل‌فریب و زیبای او عالم را روشن کرده است، هیچ زیبایی و جذابیتی برای خورشید نورافشان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر بدانم که زخم و درد از دست شخصی با زیبایی خاص ناشی می‌شود، در دل خود این احساس را می‌پذیرم و جایگاهی برای تیر دل‌سوز او می‌سازم.

هوش مصنوعی: برخیز تا با هم به جشن نوروز برویم و در دشت‌ها به گشت و گذار بپردازیم، تا سال آینده نوروز را دوباره ببینیم.

هوش مصنوعی: به من نصیحت می‌کردند، اما من گوش نکردم. من که بدشانس هستم، خوشبخت کسی است که به نصیحت‌های خوب گوش فرا دهد و آن‌ها را یاد بگیرد.

هوش مصنوعی: آرزو دارم که در عشق تو به موفقیت برسم، اما آیا کسی به خوش‌شانسی من می‌تواند دست پیدا کند؟

هوش مصنوعی: در نبود تو، روزها برایم همچون شب‌های تاریک و بدون روشنی هستند و برای کسانی که تنها هستند، فرقی بین روز و شب وجود ندارد.