هوش مصنوعی: به شخصی اشاره می‌شود که خود را عاقل و وارسته نشان می‌دهد، اما در واقع باید به صفات و آثار خداوند پی ببرد و در مقابل زیبایی‌های خلقت او سر تسلیم فرود آورد.

هوش مصنوعی: اگر در این دو دنیا، خاک پای او را به دست آورم، هیچ توجهی نخواهم کرد، زیرا نتیجه این دو دنیا برای من هیچ ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: من آتشی در دل دارم که اگر از آن آهی بیرون بزنم، تنها بویی از سموم به مشام می‌رسد و هیچ نشانی از لطافت و زیبایی باد صبا نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس وجود ندارد که حال ما را به تو بگوید و بگوید که روزهای سخت و پرمشغله چگونه می‌گذرد.

هوش مصنوعی: اگر تو بی‌وفایی کنی و جفا بکنی، برای من مهم نیست؛ من آن‌قدر قوی هستم که بتوانم بار بی‌وفایی و ظلم تو را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: مگس از شهد لذت می‌برد و پروانه به آتش نزدیک می‌شود، زیرا آن‌ها از وفاداران خبر ندارند و با اهل جفا آشنا هستند.

هوش مصنوعی: ترک کردن مسیر تو برای کسی آسان نیست و بازگشت به آنجا برای کسی دیگر هم جرأت و توانایی می‌طلبد.

هوش مصنوعی: هر کس که در محبت و دام تو گرفتار شود، دیگر به یاد آزادی نخواهد بود. و هر کس که به عشق تو دچار درد و رنج باشد، حتی نام درمان را به زبان نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: این تصور است که روزی به دیدنم خواهی آمد، اما متأسفانه چنین خوش‌شانسی برای ما رقم نخورده است.

هوش مصنوعی: اگر دور شوم، باز هم به سمت تو باز می‌گردم، حتی اگر صد بار هم مرا طرد کنند؛ چون من بدون سر و پا هم به تو وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: اگرچه تو ممکن است به وعده‌هایت وفا نکنی، اما ما به خاطر شخصیت و عظمت تو نمی‌توانیم عهد و پیمان را بشکنیم. فراموش نکن که در برابر ما، شکستن عهد وفا به هیچ وجه رسم و عادتی نیست.