جلال عضد » دیوان اشعار » غزلیّات » شمارهٔ  ۱۹۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو مپندار که از عشق تو دل برگیرم</p></div>
<div class="m2"><p>یا به جای تو کسی جویم و در بر گیرم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری</p></div>
<div class="m2"><p>پاره سازم کفن و زندگی از سر گیرم</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۹۳

تو مپندار که از عشق تو دل برگیرم
یا به جای تو کسی جویم و در بر گیرم
بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
پاره سازم کفن و زندگی از سر گیرم

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عشق و وفاداری است. شاعر می‌گوید که هرگز نمی‌تواند از عشق معشوق خود دست بکشد و حتی اگر روزی بر سر خاک او برود، باز هم زندگی را از نو آغاز خواهد کرد. او تنها به عشق معشوق خود فکر می‌کند و هیچ جایگزینی برای او نمی‌پذیرد.

شمارهٔ  ۱۹۱

شمارهٔ  ۱۹۲

هوش مصنوعی: فکر نکن که من از عشق تو جدا می‌شوم یا اینکه به‌جای تو شخص دیگری را در آغوش می‌گیرم.

تو مپندار که از عشق تو دل برگیرم

یا به جای تو کسی جویم و در بر گیرم

هوش مصنوعی: بعد از صد سال، اگر به مزارم بیایی، کفنم را می‌دورم و دوباره زندگی را از سر می‌گیرم.

بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری

پاره سازم کفن و زندگی از سر گیرم

شمارهٔ ۱۹۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده