هوش مصنوعی: دلم پر از درد است، اما نمی‌توانم درباره‌اش صحبت کنم. دردی دارم که بسیار عمیق و بزرگ است، اما نمی‌توانم آن را بیان کنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بگویم حال من را به دکتر خودم، روزی که دیگر نتوانم این درد درونم را پنهان کنم.

هوش مصنوعی: تو درباره زیبایی آن چهره از من سوال می‌کنی، اما ببین که چه آشوبی در دل من به‌وجود آمده است؛ طوری که حتی نمی‌توانم چیزی بگویم.

هوش مصنوعی: از درد و رنجی که جدایی برای من به وجود آورده، او خوب می‌داند که من نمی‌توانم آرام بخوابم.

هوش مصنوعی: وقتی که از آن مسیر خبری از صبح نمی‌شود، دلم مانند غنچه‌ای پر از درد است که نمی‌تواند باز شود.

هوش مصنوعی: وقتی زمانه به هم ریخته و نگران‌کننده است، نمی‌توانم با پریشانی موهای او همراهی کنم یا خودم را درگیر کنم.