هوش مصنوعی: این جمله به احساساتی در دل مردم اشاره دارد که ناشی از یاد کسی است. به طور کلی، به نظر می‌رسد این یادآوری درد و رنجی به همراه دارد که مانند دودی در دل مردم نفوذ می‌کند و آنها را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از ناهار! به غمگینانش اجازه ندهید که متوجه شوند، می‌ترسم دل شادشان از غم آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: وقتی زاهد از زیبایی خمار تو باخبر شد، در میکده به حالتی افتاد که نمی‌دانم چه بر او گذشت.

هوش مصنوعی: از این پس، دل و رنجهای ناشی از حسرتی که بر اثر گیسوی تو نمی‌تواند آزاد شود.

هوش مصنوعی: درویشی که به خاطر عشق تو تمام وجودش را فدای تو کرد، بدبختانه هیچ پاداشی بهتر از این نداشت.

هوش مصنوعی: زندگی‌مان که تنها چند نفس بیشتر نیست، افسوس که بدون حضور تو آن را بی‌فایده هدر دادیم.

هوش مصنوعی: شخصی که مرا از تو جدا کرده و به ناکامی رسانده، ای پروردگارا، ای کاش خداوند هیچ گونه خوشبختی و کامیابی به او ندهد!

هوش مصنوعی: هر کسی که به زلف‌های درهم و شلخته‌ات نگاهی بیندازد، هیچ تفاوتی میان حال و روز من و تو نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: گوش نکن که جلال و عظمت تو و یاد تو از بین رفته است. اجازه نده که این احساس زیاد شود؛ چرا که تو از یاد او دور نیستی.