هوش مصنوعی: عشق آن‌قدر عمیق و بزرگ است که نمی‌توان آن را به راحتی در کلمات و نوشته‌ها جا داد. واژه عشق به قدری با اهمیت و باشکوه است که به تصور می‌آید نوشتن آن ممکن است باعث سوختن قلم شود.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که به محبت و نزدیکی یک نفر وابسته شود و از تمام ارتباطات و روابط خانوادگی و آشنایی‌های دیگر جدا گردد.

هوش مصنوعی: شب دوباره فرا رسید و روز من به خاطر غم جدایی خیلی تند و نافذ شده است، مانند تیغی که بر تنم می‌نشیند و حس سردی و سختی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: ای کاش مرا از آن لب‌های زیبا و نازک خود سیراب کنی، زیرا نیازی به سوال و درخواست ندارم، که زیبایی و جذابیت تو، خود پاسخ‌گوی دل من است.

هوش مصنوعی: هر روز زیبایی و درخشش تو جهان را روشن‌تر می‌کند و تو با وجود این زیبایی، خود را به مانند خورشید می‌درخشی.

هوش مصنوعی: در میان عشق و علاقه میان عاشق و معشوق، شور و شوقی وجود دارد که چشم‌ها را از اشک پر می‌کند و باعث می‌شود که انسان خود را به نوعی پاک کند، انگار که از گناهی رها شده است.

هوش مصنوعی: جلال هرچند همیشه به دعا و خواسته ی وصال تو مشغول بود، اما چه فایده که این دعا به اجابت نمی‌رسد.