هوش مصنوعی: ای جواد بزرگواری که با یک بخشش و کرم خود، به دستاوردهای بزرگی نائل می‌گردی و همه چیزهایی که در دنیای مادی وجود دارد، در اختیار توست.

هوش مصنوعی: وضعیت مالی من امروز به جایی رسیده که برای تأمین معیشت، به یک روز هم نمی‌توانم بسنده کنم و دل و جانم در این وضعیت در خطر است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در خانه‌ام داشتم را به گرو گذاشتم تا آب بیاورم، اما آیا واقعا ارزشش به اندازه نانی نیست که در مقابل آن می‌دهم؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در زندگی، هیچ راه فراری از شرایط سخت و محدودیت‌ها وجود ندارد. تمام ابزارها و وسایل در اختیار ما نیز تحت کنترل و محدودیت‌های خاصی هستند، و ما همیشه در درون این چارچوب‌ها به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: نوکران را چه می‌توان گفت درباره حال و اوضاعشان، زیرا همه آن‌ها در بند ترکش، شمشیر و کمان هستند.

هوش مصنوعی: از ترس گرما هیچ‌گاه نمی‌توانم صحبت کنم، چون وقتی بخواهم صحبت کنم، زبانم در صد جای دیگر در بند است.

هوش مصنوعی: حال من از این اندوه و غم و آشفتگی بسیار بد است و بی‌نظمی حاکم بر زندگی‌ام، بهتر است که از آنچه در گذشته به من رسیده، بهره ببرم؛ زیرا آن سعادت و نعمت در دستان قدرت و توانایی دیگری است.