هوش مصنوعی: روزی خواهد آمد که دنیا دوباره شادابی و سرزندگی خود را به دست آورد و آسمان آرزوهای دل خود را از زمین بردارد.

هوش مصنوعی: پرچم پیروزی در آسمان برافراشته می‌شود و بوستان خوشبختی از پیروزی شکوفه‌ها را برداشت می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید مانند عروس‌ها بر تخت قرار می‌گیرد، تمام دیوارها و فضای جهان را با زینت و زیبایی پر می‌کند.

هوش مصنوعی: ماه در مجلس سلطانی می‌درخشد و درخشش او باعث شعله‌ور شدن شمع‌ها می‌شود. زهره نیز در محفل پادشاه حاضر می‌شود و آواز دلنشینی سر می‌دهد.

هوش مصنوعی: ناله‌های نی باعث می‌شود که آتش در دل خاموشی شعله‌ور شود و سوز و گداز عشق در جان انسان احساس شود. وقتی غزل نواخته می‌شود، این احساسات بیشتر و شدیدتر می‌گردند.

هوش مصنوعی: چنگ که ساز زیبایی است، در ابتدا به آرامی نواخته می‌شود و سپس با دلگرمی و جذبه در آغوش گرفته می‌شود تا موسیقی‌اش به دل شنونده بنشیند.

هوش مصنوعی: چرخ به خاطر ناله‌های خلخال و صدای چنبر دف به صدا در می‌آید و به این ترتیب آن را در دست می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شعله های شمع هر لحظه بوی خوشی مانند عطر خوش عنبر را پخش می کند و فضای زیبایی مانند بهشت را ایجاد می کند.

هوش مصنوعی: اگر در این مهمانی باز شود، رضوان (فرشته بهشت) به خاطر زیبایی آن ترک بهشت را خواهد کرد و این در به دور او حلقه می‌زند.

هوش مصنوعی: هر لحظه، شانس و اقبال به نفع همدلی و خوشبختی بر زبان تبریک گویی به شاه مظفّر جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: داور زمان، پیر حسینی را که در محفل آفتابی می‌درخشد، مانند ساغری در دست گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر او را به خورشید تشبیه کنم، تعجبی ندارد چون مثل خورشید تمام جهان را با قدرت و تأثیرش تحت کنترل دارد.

هوش مصنوعی: آن مبارز چابک و دلیر که در روز جنگ، نه تنها خود را به خطر می‌اندازد، بلکه قادر است تا با قدرت و توانایی‌اش، حتی آسمان را با نیزه‌اش به چالش بکشد و از جا بکند.

هوش مصنوعی: ای دردمند، عقل تو نمی‌تواند به عمق ذات تو پی ببرد؛ زیرا خود ذات‌ات به تنهایی به گونه‌ای است که دیگران آن را درک کنند و معرفت به آن یابند.

هوش مصنوعی: اگر تو با وجود قدرت و عظمتت در کنار ما باشی، حتی شیر هم از ترس تو به خدمت روباه در می‌آید و مور هم با کمک تو به چنگال شیر در می‌آید.

هوش مصنوعی: حضور تو موجب رونق زعفران می‌شود، همان‌طور که زیبایی تو باعث می‌شود گل لاله رنگ و لعاب خاصی به خود بگیرد.

هوش مصنوعی: هر جا که خبر عدالت به گوش مردم برسد، هیچ قدرتی نخواهد داشت که جلوی کبوتر را بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر جرعه‌ای از جام آب حیات را بر خاک سکندر بریزی، آن خاک از آن جرعه بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: سلطانی که به خاک و ریشه‌اش اهمیت نمی‌دهد، به زودی تاج و مقامش را از دست خواهد داد.

هوش مصنوعی: هفت سرزمین که هر یک به خاطر ویژگی‌های خاص خود آوازه دارند، تو را نرنجان تا نام و آوازه‌ات در این سرزمین‌ها نیز به جا بماند.

هوش مصنوعی: ستاره خوش‌اقبالی از برکت تو فال می‌زند، هرچند که همه افراد همیشه بر اساس ستاره‌ها فال می‌زنند.

هوش مصنوعی: هر وقت که تو با قدرت بر روی زمین قدم بگذاری، باد به پرواز درخواهد آمد و آب از آتش خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: در این بیت به تصویر کشیده شده که چرخش و گردشهای زمان و دنیا مانند یک تخم مرغ کوچک است و مقام و ارزش تو در این دنیا همچون یک پرنده بزرگ است که می‌تواند در اوج پرواز کند. به عبارتی دیگر، قدرت و عظمت تو فراتر از تمامی نوسانات و تغییرات دنیا است.

هوش مصنوعی: من نمی‌گویم که تو خدا هستی، اما واضح است که سرنوشتی که برای تو تعیین شده، از مقام بلند الهی کمتر نیست.

هوش مصنوعی: اگر در این زمان رستم زال دوباره زنده شود، به خاطر شرمندگی از مردانگی تو، چادر بر سر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: شاهان برای تقدیم هدایا و نشان دادن عظمت و جلال تو، خواهان این هستند که در کاخ شبانه‌ات، گنجینه‌ای از طلا و جواهرات جمع‌آوری کنند.

هوش مصنوعی: مروارید از گوهر دریای کلام به لطف تو تقدیم می‌شود. سزاوار است که این هدیه از دل او به دست تو برسد و درخشش خاصی بیابد.

هوش مصنوعی: من هرگز برای کسی تعریف و تمجید نکردم، جز تو. هیچ سخنی جز برای ستودن تو در دل ندارم.

هوش مصنوعی: هر فردی که بتواند به خوبی نظم و ترتیب ببخشد، می‌تواند مفهوم و معنایی را بیان کند که با واژه‌های آن همخوانی داشته باشد.

هوش مصنوعی: در ستایش تو، کسی چیزی بگوید که مانند من دوباره و به نحوی تازه سخن بگوید و در این گفته‌ها تکرار نداشته باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به زیبایی‌ها و شگفتی‌های زندگی دقت کند، می‌تواند نکات ارزشمندی را از آن‌ها استخراج کند و بر کاغذ بیاورد. زندگی پر از نکات و آموزه‌های نهفته است که فقط کسانی که با دقت نگاه می‌کنند، به آن‌ها دست پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: نخست مرا آموزش بده و سپس به سخنانم توجه کن؛ زیرا که خاک هم با تربیت تو ارزش و اعتبار پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی نسیم بهاری به باغ می‌گذرد، همه جا را با رنگ سبز خود پوشش می‌دهد و فضای بوستان به زیبایی و طراوت می‌رسد.

هوش مصنوعی: مانند دامن یک معشوق، در دستان دلی آشفته، لاله‌ای به‌پا می‌خیزد و دامن درخت صنوبر را در بر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تیغ تو مانند باد است، به طوری که تا همیشه، از پادشاه چین باج خواهد گرفت و از قیصر هم طلبی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: ذات تو نشان‌دهنده عمیق‌ترین و اصلی‌ترین ویژگی‌های جهانی است. وجود تو به‌نوعی موجب پایداری و بقاست و این ویژگی‌ها همچون دامن، به زندگی و وجود جوهر و اصل جهان شکل می‌دهد.

هوش مصنوعی: آرزو می‌کنم که خوشی و زندگی‌ات پایدار و همیشگی باشد تا روزی که دنیا به قیامت برپا شود.