جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یارب نظری کن به جهان از کرمت</p></div>
<div class="m2"><p>زیرا که به پای بندگی بر درمت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر یوسف مصری بفروشی به درم</p></div>
<div class="m2"><p>من یوسف مصرم و به جان می‌خرمت</p></div></div>

شمارهٔ ۶۸

یارب نظری کن به جهان از کرمت
زیرا که به پای بندگی بر درمت
گر یوسف مصری بفروشی به درم
من یوسف مصرم و به جان می خرمت

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از خداوند درخواست می‌کند که با نگاه پر محبتش به جهان بنگرد. او خود را بنده‌ای در درگاه الهی معرفی می‌کند و هرچند که اگر یوسف مصری را به قیمت بالایی بفروشند، او خود را به جان می‌فروشد. این بیان نشان‌دهنده عشق و ارادت عمیق او به خداوند و وابستگی به اوست.

شمارهٔ ۶۶

شمارهٔ ۶۷

خدایا از کرَم خود به جهان نظری کن، که بر درگاهت به بندگی ایستاده‌ام.

یارب نظری کن به جهان از کرمت

زیرا که به پای بندگی بر درمت

اگر یوسف مصری را به دِرم بفروشی، من یوسف مصرم به جان تو را خریدارم.

گر یوسف مصری بفروشی به درم

من یوسف مصرم و به جان می‌خرمت

شمارهٔ ۶۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده