البته که تا دیدن نسخه خطی نمیشه نظر دقیقی داد، ولی تنها واژه ای که در حال حاضر به ذهن من میرسه حهان هستش.

در رباعیات قبل هم شاعر به «جهان» یک شخصیت مستقل داده و بهش پرداخته. برای مثال:

ما را ز جهان وصل نگاری کام است
وز کام جدا گشتنم از ناکام است

عشّاق تو در جهان بسی هست ولی
بیچاره جهان که در جهان بدنام است