جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یارب تو روا مدار دل تنگ مرا</p></div>
<div class="m2"><p>مپسند در این روز بدین ننگ مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای چرخ کبود حرفه اینت بترست</p></div>
<div class="m2"><p>اسب همه رهوار و خر لنگ مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۴

یارب تو روا مدار دل تنگ مرا
مپسند در این روز بدین ننگ مرا
ای چرخ کبود حرفه اینت بترست
اسب همه رهوار و خر لنگ مرا

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از خداوند طلب کمک می‌کند و از او می‌خواهد که دل افسرده‌اش را نرنجاند. او نسبت به وضعیت بدی که در آن قرار دارد، نگرانی و شرمساری دارد و به چرخ فلک (سرنوشت) هشدار می‌دهد که از سرنوشتش بترسد. اینجا او به تضاد بین اسب رهوار (سریع و آزاد) و خر لنگ (کند و ناتوان) اشاره کرده و از نارضایتی از وضعیتش پرده برداشته است.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: ای خدا، برای دل خسته و غمگین من رحم کن و در این روزهای سخت، ننگ و عذاب مرا نپسند.

یارب تو روا مدار دل تنگ مرا

مپسند در این روز بدین ننگ مرا

هوش مصنوعی: ای چرخ عجیب و خیره‌کننده، از حرفه و کار تو بترس! چرا که هرچند اسب‌ها نیرومند و رهوار هستند، اما من تنها یک الاغ لنگ هستم.

ای چرخ کبود حرفه اینت بترست

اسب همه رهوار و خر لنگ مرا

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده