جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>برخیز و به باغ آی که گل در جوش است</p></div>
<div class="m2"><p>بی روی تو بلبل چمن خاموش است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زنبور صفت چرا زنی نیش مرا</p></div>
<div class="m2"><p>گفتا چه شود که نیش من با نوش است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۴

برخیز و به باغ آی که گل در جوش است
بی روی تو بلبل چمن خاموش است
زنبور صفت چرا زنی نیش مرا
گفتا چه شود که نیش من با نوش است

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

برخیز و به باغ آی که گل در جوش است

بی روی تو بلبل چمن خاموش است

زنبور صفت چرا زنی نیش مرا

گفتا چه شود که نیش من با نوش است

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات