هوش مصنوعی: این باد مشک‌ بیز چه شرارتی به پا کرده است؟ اگر عقل داری، ای دل، به سوی باغ برو و از این آشوب دور شو.

هوش مصنوعی: از نسیم صبحگاهی لذت ببر و به میان گل‌ها برو، زیر درخت بنشین و گلبرگ‌ها را بر سر خود بریز.

هوش مصنوعی: ای روشنی چشمان بینا، از روی لطف با نگاهی اشاره کن که بدون هیچ دلیلی خون ما را نریز.

هوش مصنوعی: دل به دام چهره‌اش گرفتار شد و در پیچ و خم زلف‌هایش آرام گرفت. بگو او را که چگونه کسی را با تیغ تیز برداشت.

هوش مصنوعی: می‌دانی روز قیامت و روز جدایی چه حال و هوایی دارد؟ چنین است که در آن روز، مردم برخیزند و از خواب غفلت بیدار شوند.

هوش مصنوعی: عزیز دل، در راه معشوق خود گم شده‌ای. در این مسیر، فکر کردن به چیزی که نامشخص است، بی‌فایده است. پس در این راه نباید بیهوده سرگردان باشی.

هوش مصنوعی: چقدر باید به خاطر غم او رنج بکشید؟ چطور می‌توان با بخت بد به مبارزه پرداخت؟