هوش مصنوعی: یاد جوانی و شیطنت‌هایی که با عاشقان جذاب داشتیم، دوباره در ذهنم زنده شد.

هوش مصنوعی: بسیاری از سروران و بزرگان به پای من نشسته‌اند، و این نشان‌دهنده‌ی مقام و اعتبار من در دنیا است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق، کسانی که در مقام و منصب هستند، نه چهره‌ام را شناختند و نه از پاهای من خبر داشتند. عشق چنان مرا مست کرده که حتی سر و پایم را نمی‌توانند تشخیص دهند.

هوش مصنوعی: اگر جان خود را فدای من کنی، در زمان ناز و زیبایی‌ات، من به دنیاست که از تو درخواست می‌کنم.

هوش مصنوعی: صورت من همچون گل در باغ است و قامت من به زیبایی سرو که راست و بلند است.

هوش مصنوعی: دو ابرو، همچون محرابی هستند که دل‌ها در آن به عبادت و پرستش مشغول‌اند و جان‌ها در مقابل آن به سجده در می‌آیند.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم به گونه‌ای به تو نیاز دارند که نرگس به دیدار باغش مشتاق است.

هوش مصنوعی: دو گیسوی تو مانند کمند بود و با دستانت به من راه نشان می‌دادی و همه چیز را برای من فراهم می‌کردی.

هوش مصنوعی: اگر نسیم لطیف روزی به راه من بگذری، لحظه‌ای با صدای ملایم و رازآلودی به من سخن خواهی گفت.

هوش مصنوعی: دو لب او مانند شکر و دو رخسار او همچون گل است؛ او به درد دل عاشقان تسکین می‌بخشد.