هوش مصنوعی: عزیزم، لطفاً به من توجهی کن، هرچند که زیبایی‌ات همگان را جذب کند.

هوش مصنوعی: ما در غم جدایی از تو گمگشته و ناآرامیم و در گوش تو خواهیم گفت تمام رازهای دل را.

هوش مصنوعی: تو قدّی بلندی داری و من به تو دسترسی ندارم، انگار که تو فقط با ناله و گریه من همخوانی داری.

هوش مصنوعی: ای خورشید درخشان، من همچون ذره‌ای هستم و از تو می‌خواهم به نیکی بر من سایه‌ای رحمت افکن.

هوش مصنوعی: می‌دانی دل ما از دوری چه اندوهی دارد؟ مانند شمعی که فقط سرش در آتش است و به زودی می‌سوزد.

هوش مصنوعی: دل من مثل کبوتر بچه‌ای است که در خطر و وحشی بودن قرار دارد. چگونه می‌تواند با تو که شهباز و قوی هستی، مقابله کند؟

هوش مصنوعی: می‌گویند که صبر، راه حل مشکلات دنیاست و از آنجایی که ناچار شده‌ام دوری تو را تحمل کنم، به این صبر عادت کرده‌ام.