هوش مصنوعی: گفتم اگر دوباره برگردد، شاید نگاهی به وضعیت من بیندازد. او برگشت، اما حال من به خاطر محبت او حتی بیشتر بهم ریخته شده است.

هوش مصنوعی: ای خدای من، چه کسی می‌تواند حال من را در حضور آن پادشاه بیان کند؟ جز اینکه آن پادشاه نیز با لطف خود، حال و روز درویشی را به یاد آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که آن معشوق زیبا از دور غیب می‌شود، من بی‌خواب و بی‌تاب می‌شوم. چشمم به راه است و گوشم به در، تا شاید از او خبری برسد.

هوش مصنوعی: ای باد، به محبوبم بگو که من از درد دوری‌ات در تلاش و جستجو هستم و نمی‌دانم تا کی باید از غم و حسرت فراق رنج بکشم.

هوش مصنوعی: شاید که به خاطر زحماتی که کشیده‌ام، رحمتی از سوی خداوند به من رسیده باشد. حالا که در وضعیت درماندگان هستم، به لطف الهی نگاه کن و ببین چه حالتی دارم.

هوش مصنوعی: امید لطف تو باعث شده که در دل من عشق و محبت بیفتد؛ در حالی که اگر تو نبود ی، من که دل و جانی ندارم، چگونه می‌توانستم این همه زحمت و درد را تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: چقدر دیگر می‌خواهی به من بی‌رحمی کنی و مرا خوار و خجالت‌زده نگه‌داری؟ من که اینقدر ضعیف و بیچاره‌ام، زود مرا رها کن تا از غم و اندوهی که دارم، بیرون بیایم.

هوش مصنوعی: از زمانی که با تو پیمان بسته‌ام، همه روابط و وعده‌های دیگران را کنار گذاشته‌ام و دیگر هیچ خوشحالی‌ای برایم معنا ندارد، زیرا فقط به اندوه تو فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: چندین تیر از تیرکمان تو بر دل من می‌زند. من جان و جهانم را فدای او کرده‌ام و خود را سپر او قرار داده‌ام.