هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و خوشی‌های شب مهتاب، لحظات وصال ما را فرصتی مغتنم بدان و از رحمت و لطف خود به ما کمک کن.

هوش مصنوعی: به خواب آرامی بگو که چرا چشمانم را بر روی راه خواب بسته‌ای.

هوش مصنوعی: چند بار باید از درد عشق ناله کنم و چند بار باید اشک بریزم؟

هوش مصنوعی: شرط نیست که من به خاطر مسلمان بودن خود، خون بخورم و دیگران از لذت نوشیدنی‌های خوشمزه بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: در کنار آب زلال، به خوشی و شادی با محبوب بی‌وفا نشسته‌ایم، در حالی که ما تنها به یک سراب دلخوش کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چرا سر و پایم در آب دیدگانم غرق شده است.

هوش مصنوعی: علی‌رغم اینکه با پزشک خود از مشکلات و ناراحتی‌هایم صحبت کردم، او هیچ پاسخی به من نداد.

هوش مصنوعی: دل را به درد جدایی سپردم و گفتم شاید این چشم‌ها پاداشی داشته باشند.

هوش مصنوعی: شما باعث می‌شوید که من با اشک و اندوه به شما نگاه کنم، اما از دو علم و دانشی که دارم، چیزی به من نمی‌دهید.

هوش مصنوعی: بهتر است از زیبایی و لطافت خود بیشتر از این در دنیا نتابی و دل‌ربایی نکنی. دنیای زیبا و بی‌نظیر تو در بستان زندگی از این هم نمی‌تواند بیشتر بدرخشد.