هوش مصنوعی: دل من بدون عشق و وصال تو همچون دنیایی ویران و خراب است. ای سرو جان، از ما دور نشو و خودت را از ما بیشتر جدا نکن.

هوش مصنوعی: از ما خواهش می‌کنم که نظر و توجه‌تان را از ما دریغ نکنید. در این دنیا کسی به یاد ما نیست و نور و روشنایی، از درویش دور شده و فقط آفتاب وجود دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زلف‌های خود را به زیبایی به چهره‌ات آراسته‌ای، زیبایی‌ات مانند تابش ماه است و آن زلف‌ها بر زمین افتاده‌اند و شبیه به نوری چون نور ماه می‌درخشند.

هوش مصنوعی: یاد لب‌های زیبای تو در من شعله‌ای از آتش ایجاد کرده و در فراق تو چشمانم همچون آب اشک می‌ریزند.

هوش مصنوعی: گفتم برای درمان دلbroken خودت کمکم کن، پزشک گفت که تنها راه حل برای غم عشق تو صبر کردن است.

هوش مصنوعی: در آرزوی دیدن تو، به شدت درد می‌کشم. چرا عشق تو، بر چشمانم را به روی خواب و آرامش بسته است؟

هوش مصنوعی: چقدر دیگر می‌خواهی مرا در آتش بیندازی؟ تا چه زمانی با نگاه‌های بازیگوشی که به دنیا می‌کنی، آن را ویران خواهی کرد؟