هوش مصنوعی: دل من در حضور تو با تمام وجود برمی‌خیزد، جان من چه ارزش دارد که از هر دو جهان فراتر برود.

هوش مصنوعی: اگر عاشق سوخته‌ای بر سر خاکش بگذری، از زیر خاک بلند می‌شود و با نعره و شادی رقص‌کنان به پا می‌خیزد.

هوش مصنوعی: میان من و تو مانعی وجود دارد، مانند یک پیراهن که در بین ماست. بیا نزدیکتر شو تا آن مانع نیز کنار برود و از بین برود.

هوش مصنوعی: شانس من مدتی است که در خواب به سر می‌برد و وقت آن است که بیدار شود و به حرکت درآید.

هوش مصنوعی: رنج و عذاب دوری تو به قدری شدید است که به نظر می‌رسد تمام جهان را درگیر کرده و می‌ترسم اوضاع نابسامان و به هم ریخته‌ای در این زمان به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: پای شمشاد به خاطر شرم تو در گل و چمن متوقف شده است، اگر قد سرو تو برخیزد و راه برود.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که جان در بدن دارم، از جدایی از تو دست نخواهم کشید، حتی اگر ناگهان امیدم از جانم جدا شود.

هوش مصنوعی: اگر آن گلبن نو که نشسته است، آغاز به حرکت کند، سرو هم به پا خواهد خواست و اگر آن سرو زیبا به حرکت درآید، فتنه و آشوب به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر اندکی از غم‌های دنیا کاسته شود، عجب نیست که چه ناله‌ها و فریادهایی از سوی پیران و جوانان برپا شود.