هوش مصنوعی: خوشا به حال آن مویی که از زلف تو می‌ریزد و خوشا به حال نسیمی که از کوی تو می‌وزد.

هوش مصنوعی: اگر رخت در چمن گل را ببیند، به خاطر شرم از روی تو، تمام دردهایش را فراموش می‌کند.

هوش مصنوعی: از چشم زیبا و شوخ تو، آهوی تاتار به وحشت افتاده و از پیش تو فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من در مسیر تو دچار تنگی و آشفتگی شده است و تا چه زمانی باید در کنار خاک این راه دلتنگی بکشم؟

هوش مصنوعی: محبت و نزدیکی من باعث می‌شود که در جدایی و دوری از محبوب، چیزی برای من نماند و همینطور جدایی با من دشمنی می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر از من راست بپرسی، سخن می‌گویم، اما مانند سرو که در باغ بلند می‌شود، من برنخواهم خاست.