هوش مصنوعی: قد تو به قد همه سروهای باغ‌ها می‌چربد و چهره‌ات به گل‌های گلستان‌ها طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: دل خسته و ناتوان من به مانند سرو، سر بلندی داشت اما محبوب من با زیبایی‌اش دل مرا از من ربود و به دستانش سپرد.

هوش مصنوعی: صورت زیبای تو مانند خورشیدی است که همه جا را روشن می‌کند و چهره‌ات همچون ماه است که روشنایی‌بخش تمام محفل‌ها و مجالس شبانه است.

هوش مصنوعی: به روی زیبای خود، در صبح زود صدای آواز بلبل و نغمه هزار ساز را نمی‌شنوی.

هوش مصنوعی: باد بهاری وزیدن گرفت و جهام را روشن و دل‌انگیز کرد. دلم فقط به سمت باغ‌ها و گلزارها کشش دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که بهار و گل‌ها در باغ شکوفا شدند، زیبایی و جذبه چهره تو آن‌ها را تحت‌الشعاع قرار داد و زیبایی تو بر آن‌ها غلبه کرد.

هوش مصنوعی: من که زیبایی لب‌های تو مایه آرامش دلم است، کجا می‌توانم در این دنیا به سراغ لذت‌ها و خوشی‌ها بروم؟