شمارهٔ ۴۹۲
آن کس که به قدرت ز ازل نیشکر آورد
هم او گرهی باز در آن نیشکر آورد
در قدرت او بین تو که در لیل و نهاری
از خار، گل تازه و از نی شکر آورد
ما درد دلی از غم هجران تو داریم
کان درد طبیبش به دوا گلشکر آورد
گفتند ترا صبر دوا گشت از آن روی
تلخ است ولی میوهای همچون شکر آورد
با مهر رخ بسته شیرین جهان سوز
خسرو به جهان عشق به روی شکر آورد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن کس که به قدرت ز ازل نیشکر آورد
هم او گرهی باز در آن نیشکر آورد
هوش مصنوعی: کسی که از ابتدا توانسته است نیشکر را به وجود آورد، همانطور که توانایی ایجاد نیشکر را دارد، میتواند مشکلاتی را که در آن وجود دارد نیز حل کند.
در قدرت او بین تو که در لیل و نهاری
از خار، گل تازه و از نی شکر آورد
هوش مصنوعی: به قدرت او نگاه کن که چگونه در شب و روز از خارها گل تازه و از نی شکر به دست میآورد.
ما درد دلی از غم هجران تو داریم
کان درد طبیبش به دوا گلشکر آورد
هوش مصنوعی: ما از جدایی تو دردی داریم که فقط با دارویی شیرین و دلنشین میتوان آن را درمان کرد.
گفتند ترا صبر دوا گشت از آن روی
تلخ است ولی میوهای همچون شکر آورد
هوش مصنوعی: به تو گفتند که صبر کردن دارویی است برای دردهای تو، هرچند طعم آن تلخ باشد، اما نتیجهاش مانند میوهای شیرین خواهد بود.
با مهر رخ بسته شیرین جهان سوز
خسرو به جهان عشق به روی شکر آورد
هوش مصنوعی: خسرو با چهرهی زیبا و محبتآمیزش، آتش عشق را در دل دنیا برافروخته و زیبایی را به عشق منتقل کرده است.