هوش مصنوعی: تا کی می‌توانم درد تو را در دل مخفی نگه‌دارم؟ به خاطر آرزوی دیدن تو، اشک چشمانم چون خون دل جاری شده است.

هوش مصنوعی: دل من دیگر طاقت نمی‌آورد و شوق دیدن تو آن‌قدر زیاد است که نمی‌دانم تا کی می‌توانم در تحمل این فاصله باقی بمانم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که وجودم همچون سرو با طراوت و سرزنده نشود، از دیدگانم دور نیست؛ غم و درد درونم مانند خون جگر، از چشمانم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: یک سرو به خاطر حسادت به قد و قامت زیبای محبوب من، از شدت حسد کوتاه شد، زیرا که او با قامت زیبا و دل‌ربایش در باغ در حال چرخش و ناز کردن بود.

هوش مصنوعی: عشق مثل الف است که همیشه در جلو قرار دارد، اما بار درد جدایی بر دوشم سنگینی می‌کند. ای معشوق، به خاطر همین موضوع قلبم خم شده است.

هوش مصنوعی: دل به بازار عشق رفت تا زیبایی‌ها و ناز و عشوه‌ها را به دست آورد، اما در عوض با غم و سختی عشق روبرو شد و تمام سرمایه‌اش را از دست داد.

هوش مصنوعی: دل هرگز از غم و یاد تو خالی نیست و هیچ وقت یاد من را فراموش نکرده است. چه کار می‌توان کرد؟

هوش مصنوعی: با وجود تمام بدرفتاری‌ها و تندخویی‌هایت، نمی‌توانم دنیا را ترک کنم.

هوش مصنوعی: همانطور که دنیا به کسی وفا نمی‌کند، من هم به تو وفا نخواهم کرد. من گفتم که تو هم وفا نخواهی کرد و او رفت و چنین عملی را نشان داد.