هوش مصنوعی: آه ناله‌ام به شدت از سقف مینا بالا می‌رود و اشک‌هایم به خاطر غمش همچون موج دریا جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اشک‌های ما به خاطر دوری او بر روی زمین ریخته می‌شود و هر کسی که از کنار ما عبور کند، به دل‌مان محبت و رحمت می‌دهد.

هوش مصنوعی: به من قول نده که فردا به هم خواهی رسید، زیرا من از دوری و بی‌خبری خسته‌ام و ممکن است که فردا هم با همین حال بگذرد.

هوش مصنوعی: هرگز به یاد نیاور روزی که ما را فراموش کنی. از راه صداقت و وفا عبور نکن، زیرا این لحظات نیز سپری خواهند شد.

هوش مصنوعی: هیچ کس در این دنیا نمی‌تواند به وصالی بدون جدایی دست یابد. هر فرد، چه نیکو و چه بد، در پایان زندگی‌اش زشتی‌ها و زیبایی‌هایش را به نمایش می‌گذارد و می‌گذرد.

هوش مصنوعی: ای دل بیچاره، روزی به سر می‌رسد که آفتاب عشق می‌تابد. نگران نباش، شادی کن، چرا که این شب‌های طولانی یلدا نیز به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: ناله‌های غم‌انگیز من هرگز بی‌اثر نخواهد ماند، چرا که صدای آه من در دل صبح، از بلندای مینا می‌گذرد و شنیده می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که از زلیخا منع می‌کند، وقتی در عشق به یوسف قرار بگیرد، حتی اگر زلیخا هم مانع شود، از آن ممانعت می‌گذرد.

هوش مصنوعی: عاشقان تنها به خاطر وجود آن معشوق زیبا و باریک قد، همه چیز خود را فدای خاکی می‌کنند که او از آن جا عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: ای جان، با خوبی‌ها و بدی‌های دنیا کنار بیا، چون خوشی‌های نادان ماندنی نیست و رنج‌های آگاهان نیز گذراست.