هوش مصنوعی: ای سرو ناز، امیدوارم همیشه سلامت و خوشبخت باشی و از هر گونه رنج و آلم دور بمانی.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، آیا از وضعیت من آگاهی داری؟ در روزی که از تو دور بودم، چه بر من گذشت؟

هوش مصنوعی: ای دوست زیبا، به حال من توجه کن و بر من رحمت بیاور، زیرا که من با غم و اندوه زیادی روبه‌رو هستم و از وصل و نزدیکیت دور مانده‌ام.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که به خاطر دوری‌ات چقدر غمگین و حزینم، دلی غمگین دارم و چهره‌ام رنگ پریده است.

هوش مصنوعی: عشق محبوبم موجب درد و رنج من شده است، در حالی که دل من پر از اشتیاق است، اما چهره‌ام به خاطر غم و اندوه رنگ باخته و نفس‌هایم سرد و بی‌روح شده‌اند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از جلوی خانه‌ات بگذرم، چون عشق تو برایم در این مسیر مانند یک رقیب سرسخت شده است.

هوش مصنوعی: مبادا که با نشستن تو بر دامنت، حتی یک ذره خاک از من بر تو نشیند.

هوش مصنوعی: تو خیلی خوش‌زبان و لحن شیرینی داری، مانند مادری که برای فرزندش شیر و شکر آماده می‌کند.

هوش مصنوعی: جهان در حالتی قرار دارد که روح و دل آن، جوانمردانه است و هیچ چیزی از جان خود دریغ نمی‌کند.