هوش مصنوعی: فراق و دوری تو باعث شده که اشک‌های ما مانند دریایی جاری باشد. عطر زلف‌های تو در صبح زود با نسیمی به همه جا می‌رسد.

هوش مصنوعی: چشمانت هر شب به من وعده وصالم را می‌دهند، اما من می‌بینم که همچون زلف‌ها در پاهایشان در می‌پیچند و مرا می‌برند.

هوش مصنوعی: توجه کن به آن نقطهٔ سیاه که بر لب‌های تو نشسته است و هر بار که به آن نگاه می‌کنم، مرا به دنیای خیالات و آرزوها می‌برد.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبای تو با آن حالت فریبنده‌اش، دل‌های همه مردم را به آسانی می‌دزدد و تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی به گلستان می‌روی، چشم‌های من به تو می‌نگرد و به خاطر زیبایی و قد و قامت تو، حسادت می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر بادی که از سر خیابان تو بلند شود، در صبحگاه بوی خوش زلف مشکی‌ات را به دوردست می‌برد.

هوش مصنوعی: زیبای بی‌وفا به خاطر بی‌وفایی‌اش با ما، به چه حدی از بی‌وفایی رسیده است که به ما آسیب می‌زند.