هوش مصنوعی: کیست که با یاد تو دلش شاد نیست؟ آن کسی که به یاد نمی‌آورد عهدی را که نسبت به غم تو بسته است.

هوش مصنوعی: هیچ شبی نیست که من دور از تو، این فرد تنها و خسته، تا سپیده دم به یاد تو فریاد نزنم.

هوش مصنوعی: سرو هرچند قد و قامت بلندی دارد و به نظر آزاد و خوش‌تراش می‌آید، اما آزادی و بزرگی روحی واقعی‌اش به پای قامت تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: امروز به همه وام می‌دهم، چون در این دنیا کسی مثل من وجود ندارد و این دل خسته دیگر نمی‌تواند تحمل سختی‌ها را داشته باشد.

هوش مصنوعی: خسرو با رسیدن به وصال معشوقش احساس خوشی و شادی می‌کند، اما هیچ اطلاعی از درد و رنج فرهاد ندارد که به خاطر عشقش به شیرینی دچار سوزش و آتش دلی است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه جهان، بدون وجود تو اوضاع جهان نابود است و تنها با عدالت تو، کسی نمی‌تواند کشوری را آباد کند.

هوش مصنوعی: می‌گویند دنیا با غم تو شاد است، اما آیا کسی هست که با دیدن غمت، دلش شاد شود؟