هوش مصنوعی: در باغ گل دیگر چیزی نمانده و از دیار ما رفته است. خوب بود اگر هفته‌ای دو یا سه گل در کنار ما می‌بود.

هوش مصنوعی: هرچند گل‌ها به زیبایی خود بسیار می‌بالند و ادعا می‌کنند، اما هیچ‌کدام از آنها شادابی و اثر زیبایی چهره معشوق ما را ندارند.

هوش مصنوعی: نگذار سر ما را از دوش برداری، زیرا به خاطر زیبایی و چهره مسحورکننده‌ات، وضعیت دل و دلم زلف تو را به هم ریخته است، همانطور که زندگی ما به هم ریخته و آشفته است.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به تضاد عشق و دشواری‌های آن اشاره می‌کند. او می‌گوید که در نزدیکی معشوق، مشکلات و رنج‌هایی وجود دارد که ممکن است بر روح انسان فشار بیاورد. در عین حال، باری که بر دوش انسان هست، در کنار چنین عشقی به نظر سخت و غیرقابل تحمل می‌آید.

هوش مصنوعی: در زمان زندگی زیبای خود، قلب شهر را به راحتی فریب دادی و به شکار عشق ما آمدی.

هوش مصنوعی: اگر از من بپرسی که حال و روز دنیا چطور است، در قلبم جز اشک و اندوه دوری تو چیزی نیست.

هوش مصنوعی: به ما اجازه بده که از خاک و سرزمین‌مان بگذری، ولی من نگرانم که غبار ما به دامن تو بچسبد.

هوش مصنوعی: هر چند از پیشگاه باارزش تو دور هستم، لطفاً عذر من را بپذیر، زیرا در این دوری تقصیری از من نیست و در این زمینه اختیاری ندارم.