هوش مصنوعی: عاشق او شدم و حالا دردی دارم که کسی نیست به من رسیدگی کند. اما چگونه می‌توانم از غم این طبیب بگویم، در حالی که خودش هیچ نگرانی از حال بیمارش ندارد؟

هوش مصنوعی: احساس درد و رنج من به او منتقل می‌شود، اما ای عشق و زندگی، کلام من هرگز نمی‌تواند مانند دیدار واقعی باشد.

هوش مصنوعی: اگر یک لحظه قدمی به سمت ما برداری، با لطفی که در چهره‌ام است، نیازی به گفتن خواسته‌هایت نخواهی داشت و خودت همه‌چیز را می‌بینی.

هوش مصنوعی: وقتی که از دوری تو بر روح من مسکین سختی فرود آمد، مشکل من این است که در غم کسی برایم دلسوزی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من تحمل بسیاری از سختی‌ها و انتقادات را دارم، اما توانایی تحمل دوری تو را ندارم ای نور چشمانم.

هوش مصنوعی: هرچند که مشکلات و سختی‌های زیادی بر دوش ما گذاشته شده، اما هیچ چیزی به اندازه درد عشق محبوب در دلم احساس سنگینی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: روزگاری بیا و دوباره به من آرامش بده، زیرا به جز تو هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند اندوه جدایی را از من بزداید.

هوش مصنوعی: وقتی می‌خواهی زیبایی‌های زندگی را در آغوش بگیری، نباید از سختی‌ها و چالش‌های آن بترسی. زندگی همیشه با مشکلاتی همراه است و هیچ زیبایی بدون دشواری به دست نمی‌آید. تو هم این را می‌دانی که برای رسیدن به چیزهای خوب، باید با موانع کنار آمد.

هوش مصنوعی: ای معشوق، در کار ما دخالت نکن و ما را در عذاب نینداز، چرا که ما در دنیا جز رنج عشق تو هیچ کار دیگری نداریم.

هوش مصنوعی: من که در عشق تو اسیر هستم، به بندگی تو اعتراف کردم تا بدانی که پس از این اعتراف هیچ‌گونه انکاری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در دنیا انسان‌های خوب زیادی وجود دارند، اما عقل می‌گوید هیچکدام به زیبایی و جذابیت آن بتی که همواره فریبنده و باهوش است، نیستند.