هوش مصنوعی: ای دل، چه راهی داریم وقتی که این دنیا دائمی نیست و فقط درد و اشک در این زمان وجود دارد؟

هوش مصنوعی: نگران وضعیت زندگی خود نباش، چرا که اوضاع دنیا همیشه ثابت و پایدار نیست.

هوش مصنوعی: ای دل نگران نباش و از غم خسته نشو، زیرا این دوران زندگی جز همین کارها و مشغله‌ها چیز دیگری ندارد.

هوش مصنوعی: سختی‌ها و ستم‌های روزگار به حدی بر دلم فشار آورده که دیگر نمی‌دانم کدام دل می‌تواند در برابر این آسیب‌ها صبر و تحمل کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی جان شما را بگیرد و کسی دیگر دل شما را به‌دست آورد، باید توجه کنید که به توافق و همراهی آن‌ها نمی‌توان اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی‌ات مثل سرو و چهره‌ات مانند ماه، دل‌های زیادی را به خود جذب کردی. اما این همه دل‌دار شدن به اندازه‌ی قد و قامت تو نیست.

هوش مصنوعی: اگر یک شب به کلبه غم‌هایت بیافتی، فقط جانم را برای تو نثار می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای اشک برای تو ریخته‌ام که دیگر هیچ راهی برای عبور از آن آب‌های جاری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل من در غیبت تو به شدت تنگ شده و به مرز نابودی رسیده است. با این حال، چرا نمی‌توانم به وصال تو دست پیدا کنم؟