گنجور

شمارهٔ ۲۵۶

بلبلا این چمن چه بستانیست
ناله می‌زن که خوش گلستانیست
بر رخ چون گلش که جان آزرد
چون جهانش هزار دستانیست
وصف نور رخش نشاید کرد
شمع ما زیور شبستانیست
چمن از گلرخ بتم رنگیست
که به هر گوشه‌ایش دستانیست
منتظر بر جمال چهرهٔ گل
بلبل خوش نفس زمستانیست
درس عشق رخ تو می‌گویند
در جهان هر کجا دبستانیست

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بلبلا این چمن چه بستانیست
ناله می‌زن که خوش گلستانیست
هوش مصنوعی: بلبل در این باغ چه زیبایی دارد که به خاطر آن ناله سر می‌دهد، زیرا اینجا بهشتی پر از گل‌ها و زیبایی‌هاست.
بر رخ چون گلش که جان آزرد
چون جهانش هزار دستانیست
هوش مصنوعی: بر چهره‌اش که مانند گل است، جانم را می‌آزارد و در دلش چنان دلیلی نهفته است که هزاران دستان را در خود جای داده است.
وصف نور رخش نشاید کرد
شمع ما زیور شبستانیست
هوش مصنوعی: نور چهره‌ات را نمی‌توان با کلام توصیف کرد؛ چرا که شمع ما خود زیبایی بخش فضای شبستان است.
چمن از گلرخ بتم رنگیست
که به هر گوشه‌ایش دستانیست
هوش مصنوعی: چمن به خاطر چهره زیبا و دلکش معشوقه‌ام رنگ و بویی خاص دارد، به طوری که در هر گوشه‌اش نشانه‌هایی از دستان او دیده می‌شود.
منتظر بر جمال چهرهٔ گل
بلبل خوش نفس زمستانیست
هوش مصنوعی: بلبل منتظر است تا چهره زیبای گل را در فصل زمستان ببیند.
درس عشق رخ تو می‌گویند
در جهان هر کجا دبستانیست
هوش مصنوعی: عشق به چهره تو همه جا درس گفته می‌شود، هر جایی که مدرسه‌ای وجود دارد.