هوش مصنوعی: ای باد صبحگاهی، بگو که حال آن معشوق چه طور است؟ چرا دل من برای زیبایی آن دختر بی‌همتا تنگ شده است؟

هوش مصنوعی: اگر او به ما علاقه‌ای ندارد و مانند سرو به ما ناز نمی‌کند، پس این انتظار بی‌معنا چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: دوستان می‌گویند که دل خود را به او نسپار؛ در این وضعیت، اختیار ما چه می‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر در دل او مهر و محبت وجود ندارد، نباید از او انتظار وفا و عشق داشت؛ چرا که در این زمانه، وفا و محبت چه معنایی دارد؟

هوش مصنوعی: بویی دلنشین و خوش از موهایت به باد می‌رسد، حال آنکه بوی زلف تو چه جایگاهی دارد در مقایسه با بوی مشک تاتار؟

هوش مصنوعی: اگر نیمه شب به لطف و رحمت به کوی ما بیایی، فقط جانم را فدای دوست بگو تا ببینی ارزش فدا کردن چیست.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی‌های ظاهری و جذابیت تو اشاره می‌شود. با قدم زدن در باغ، گیاهان و درختان زیبایی تو را می‌بینند و به خاطر قد و قامت دل‌فریب‌ات خجالت‌زده می‌شوند. به عبارت دیگر، زیبایی تو به قدری فوق‌العاده است که دیگر عناصر طبیعی در کنار تو کم می‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر نبود بوی نسیم بهاری در دنیا، بگو دلیل این همه زیبایی و تزئینات چیست؟