هوش مصنوعی: این دنیا به هیچ‌کس وفادار نیست و کسی را در اینجا وفادار نداشته است. دردهای حاصل از این بی‌وفایی بسیارند و از آن، درمانی به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: هر درختی که به آسمان سر بلند کند، در نهایت با وزش باد فنا، بار و برگ‌هایش را از دست خواهد داد.

هوش مصنوعی: اگر صدف در دریاهای بی‌کران پنهان شود، چه اهمیتی دارد؟ من تنها در پی آن هستم که گوهر وجود تو همیشه بماند.

هوش مصنوعی: یک مروارید گرانبها از دریاى لطف و رحمت نازل شد و سپس ناپدید گردید؛ چرا که در این دنیا هیچ کس ارزش و اهمیت آن را نمى‌داند.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، ای کاش آن گنجینه‌های پُرمعنا را با لطف بی‌پایانت در دستان خوشبختی او حفظ کنی.

هوش مصنوعی: من از جان خود شکرگزار خدایی هستم که سازندهٔ آغازین این زندگی، اکنون زندگی تو را به شکلی زیبا و خوشبختانه ساخته است.

هوش مصنوعی: در روز نبرد رستم و اسفندیار، گرد و غبار حاصل از نعل اسب تو باعث شد که تو همچون توده‌ای غبار باقی بمانی.

هوش مصنوعی: تنها دعای خیر و موفقیت توست که همواره بر لبانم جاری است. در نهایت، از دست فقرای چون من چه چیزی جز دعا برنمی‌آید؟

هوش مصنوعی: پس از این که من در دنیا جسارت و بی‌ادبی کرده‌ام، فقط دعای موفقیت تو را می‌کنم و جز ستایش و تمجید خبری نخواهد بود.