هوش مصنوعی: عشق تو برایم مانند نگینی در دل و جانم جا دارد؛ و زیبایی چهره‌ات برای روح و ایمانم دردسر ساز است.

هوش مصنوعی: چشم تو اشتباه کرد که باعث رنجش و ناراحتی ما شد، اما نه، این اشتباه از وجود تو نیست بلکه از آن زیبایی است که همچون خورشید بر پیشانی تو می‌درخشد.

هوش مصنوعی: دل با کار نادرستی به زلف تو آویخته است، چرا که در آن زلف به طور کامل پر از چین و خم است.

هوش مصنوعی: در این دنیا یک دوست را ندارم و در غم دیدن روی تو، از دشمن چه می‌توان گفت، چون زمین فقط یک رویی دارد.

هوش مصنوعی: در دل من جز عشق به چهره‌ات هیچ حسی وجود ندارد. چرا چشمانت با من درمانده اینگونه با کین و دشمنی رفتار می‌کند؟

هوش مصنوعی: اگر قول دیدار به ما ندادی، هر وعده‌ای که به ما دادی، نمی‌تواند مانند آن باشد. این نشان می‌دهد که انتظار دیدار برای ما مهم‌تر از هر قول دیگری است.

هوش مصنوعی: گفتند که در دل او وفایی وجود ندارد و این چیزی نیست که به آن امید داشتم، ای دوست، این همان چیزی است که بین ما بوده است.

هوش مصنوعی: در عشق تو، من تمام دل و ایمانم را فدای این غم کردم. دل از دست رفت و اگر جانم هم از بین برود، من همچنان تسلیم و وفادار هستم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم که در کنار تو باشم و خاک پای تو شوم، اما چه کنم که دشمن بدخلق در کمین است و مانع می‌شود.

هوش مصنوعی: ما قلب‌مان را به سختی‌ها و بی‌وفایی‌های دنیا سپردیم، اگرچه می‌دانیم که گرایش تو ای محبوب نامهربان همینه است.