هوش مصنوعی: تا زمانی که جانم به بدنم وابسته است، درد و غم عشق او در عمق وجودم پنهان است.

هوش مصنوعی: از درد دوری آن درخت زیبا، بوی اشک‌هایم بر چهره‌ام روان است.

هوش مصنوعی: دل من را به تسخیر خود درآورد و بر زمین انداخت، ولی او هیچ توجهی به این موضوع ندارد، این است که مشکل بزرگ است.

هوش مصنوعی: اگر کسی از کنار باغم عبور کند، چشمانم به سمت آن سرو زیبا می‌چرخد.

هوش مصنوعی: بیا کمی با هم بنشین و صحبت کنیم، وقتی که عشق و محبت تو در دل من جای دارد.

هوش مصنوعی: جز سر خودم چیزی ندارم که به پای تو بیفشانم. جان من فدای توست و روح و جانم برای توست.

هوش مصنوعی: برای تو جانم را فدای تو کردم، اما دل من عشق واقعی را در قلبی دیگر می‌بیند.

هوش مصنوعی: ای بلبل، اگر گلی را ببینی و از زیبایی‌اش شگفت‌زده شوی، نباید بگویی که آن گل در کدام باغ و بوستان قرار دارد.

هوش مصنوعی: دل ساده و بی‌چاره من سال‌هاست که به خاطر غم و اندوهی که دارد، از مسیر زندگی و امور دنیا سردرگم شده است.