هوش مصنوعی: دلم به خاطر عشق تو آشفته و بی‌قرار است و ناراحتی من به خاطر دوری از تو هیچ درمانی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر دل مرا بردی و دوباره به من ندهی، جای تعجبی نیست. کار دل آسان است، اما کلام بر جان انسان تأثیر عمیق‌تری دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو به من محبت کنی، ای معشوق، چه خواهد شد؟ سایه‌ی لطف و رحمت تو بر بسیاری گسترده است.

هوش مصنوعی: تو در خواب خوشی به سر می‌بری و از دل‌های سوخته غافلی، در حالی که تمام شب در کوی تو، بی‌قراری و ناله‌های فراوانی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: من در دل خود بار زیادی از روزها را حس می‌کنم، اما آنچه که واقعاً بر دوش من سنگینی می‌کند، غم جدایی توست.

هوش مصنوعی: اگرچه عشق تو در دل من بسیار آتشین و جان سوز است، اما مشکل اینجاست که در حضور تو، غم و اندوه ما به راحتی فراموش می‌شود.

هوش مصنوعی: خبر نداری ای محبوب که به خاطر شدت دوری‌ات، خون دل ما از شدت غم در چشمان‌مان چون بارانی روان است.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌وفایی و ظلم تو به این سو و آن سو می‌روم و در بلاتکلیفی به سر می‌برم. اما تو ای محبوب، وفا کن چون وفا کردن ویژگی و عادت دلبران و عاشقان است.

هوش مصنوعی: نگران نباش، حتی اگر در این دنیا کسی به اندازه من غمگین نباشد، چون من با جدایی تو کنار آمده‌ام و دوستی‌ها و غم‌خوارانی دارم که به من آرامش می‌بخشند.