هوش مصنوعی: تو با قد بلند و زیبا خود، شبیه سروهای باغ هستی و زیبایی‌ات مانند گلی است که در گلستان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت و زیبایی چهره‌ات، به طور مداوم از دستانم به باغ‌ها نالیده و شکایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: من از دو زلف تو خوشحالم، زیرا عطر آن مانند آرامش‌بخش جان‌های خسته است.

هوش مصنوعی: از غم دوری تو، اشک‌هایم بر چهره‌ام جاری شده و نشان دهنده‌ی دردی است که احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: چرا من را از خود دور می‌کنی در حالی که کارهای من به نفع دشمنانم است؟

هوش مصنوعی: چرا باید به دشمنانت رحم کنی، وقتی که تو با دوستانت هم جرأت رفتار نکردی؟

هوش مصنوعی: به کمک دل دردناک و بیچاره‌ی ما برس، زیرا نگاه تو باعث ایجاد آشوب و فتنه در آخرالزمان است.

هوش مصنوعی: باید از نگاه و ابروهای او احتیاط کنی، زیرا نقش و زیبایی او مانند تیر کمانی است که به شدت می‌تواند آسیب برساند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در بالای بام، چهره‌اش مانند ماه کامل و زیباست و در باغ، قد و قامتش به زیبایی سرو بلند و رشیدی است که در حال خرامیدن است.

هوش مصنوعی: دختری با زیبایی فرشته‌وار وجود دارد، اما یک مشکل دارد؛ چهره‌اش از دیدگان ما پنهان است.

هوش مصنوعی: این دنیا به خاطر عدم وفاداری افراد آسیب دیده است. اما وفاداری چه کمبودی می‌تواند در این دنیا داشته باشد؟