هوش مصنوعی: ای محبوب، غم تو همیشه در دل من وجود دارد و به مانند یک دوست قدیمی است. مهر و محبت تو همیشه به من آرامش می‌دهد و دردهای تو هم به نوعی مانند همدم من شده‌اند.

هوش مصنوعی: از درد جدایی تو، ای روشنی چشمانم، اشک‌هایی که از چشمانم بر روی صورتم می‌ریزد، مانند نقره است.

هوش مصنوعی: ای باد خوشبو، بوی خوش زلف او را برای من بیاور، چون این دل خسته و غمگین من به نسیم دل‌انگیز راضی است.

هوش مصنوعی: اگر مانند سروش (فرشته) به ما تمایل دارد، به او بگویید که از بدخواهان بد، هیچ نگرانی نداریم.

هوش مصنوعی: اگر سرزمین‌های غیرعرب همه چیز را به تو بدهند، برای من که دلداده‌ام، آنچه اهمیت دارد، تو هستی.

هوش مصنوعی: اگر از من خطایی سرزده باشد، سپاسگزارم از خداوند که دل دوست بخشنده و مهربان است.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند سروی است که در باغ می‌بالید و چشمانت مانند نرگس زیبایی دارند و موهایت به مانند گیسوانی زیبا و دلربا هستند.

هوش مصنوعی: در دل من، چهره‌ات مانند ماه کامل می‌درخشد. انگار سیاهی لب‌هایت حروفی از حرف «میم» را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: دل بیچاره‌ام به سفرهای دور و دراز افتاده بود، اما اکنون در کنار تو و بر سر خاکت سکنی گزیده است و از سفر خسته شده است.