هوش مصنوعی: دیروز شب، به خاطر شور و شوق، معشوقه‌ام مرا در آغوش گرفت. به او گفتم که زحمت را کنار بگذار و از من فاصله نگیر.

هوش مصنوعی: گفت چرا از غم من نگران و ناراحت شده‌ای؟ گفتم به خاطر این است که به یار و محبوبم دسترسی ندارم.

هوش مصنوعی: بیایید دوباره عهده‌ای ببندیم که در عشق او، اگر روزگار به سختی بر من بیفتد، مشکلی نیست.

هوش مصنوعی: من از غم عشقش هیچ‌گاه منحرف نمی‌شوم، حتی اگر او به خاطر محبتش دست مرا بگیرد.

هوش مصنوعی: گفت: آیا تو می‌خواهی با دل و جان در عشق بازی کنی و پای از عشق نکشی؟ گفتم: اگر محبوبم دستی به من دهد و در این راه کمکی کند.

هوش مصنوعی: در پایان، تنها راه درمان درد دل من این است که تو به فکرت باشی، زیرا غم تو باعث شده است که ما از کار و زندگی خود بازبمانیم.

هوش مصنوعی: من جان خود را فدای خاک کف پایت کردم، ای محبوب؛ اما جان من کمتر از این نیست که برای دستت فدای شود.

هوش مصنوعی: سرو اگرچه در باغ به صورت راست و با افتخار ایستاده است، اما قد و قامت او از درختان سرو و چنار کوتاه‌تر است.

هوش مصنوعی: دل من در میدان عشق او گرفتار شده است و در نهایت آن معشوقه باوقار و چابک، مرا خواهد برد.

هوش مصنوعی: درد و غم تو باعث شد که شاه عشق به خاطر دل من به میدان بیاید، اما چه نیازی به سوار کار است وقتی که کسی پیاده در انتظار اوست؟

هوش مصنوعی: هیچ بلبل خوشخوانی در دنیا به زیبایی گل تو نیست و من همچون بنده‌ای فقیر و ناتوان، هزار دست به سوی تو دراز کرده‌ام.