هوش مصنوعی: عمر من در حالی گذشت که امید دارم در یک شب به وصال شما برسم.

هوش مصنوعی: از من برنمی‌آید هیچ کاری جز این که در این سفر، فقط دعا را همچون یک بار بر دست بگیرم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که از سرنوشت خودم چه می‌خواهم، شاید یک شب فرصتی پیش بیاید تا معشوقم را در آغوش بگیرم.

هوش مصنوعی: از عشق تو به زمین افتادم و از شدت دوری، چه بر من گذشت. تو مرا با محبت‌های خود مانند موم گرم کردی، اما حالا از هم دوریم.

هوش مصنوعی: تو پزشک منی و دردم بیشتر شده است، بنابراین از درمان بی‌فایده‌ات دست بردار.

هوش مصنوعی: چشمم را به زمین انداختم تا به تو نگاه نکنم و نتوانستم چیزی بهتر از این در اختیار تو قرار دهم.

هوش مصنوعی: ای نور چشم، تا کی بر زیر دستان خود ظلم و بی‌رحمی می‌کنی؟ از این بدی دست بردار.

هوش مصنوعی: اگر به کسی وفا و صداقت داری، هرگز اجازه نده که در میانه راه و در زمانی از این نوع رابطه کوتاه بیایی.

هوش مصنوعی: ای رقیب، چه چیزی از من می‌خواهی؟ خدا را شاهد بگیر که از این انسان بیچاره دست بردار.

هوش مصنوعی: اگر رضایت به داشته‌های خود داشته باشی، دیگر نفس، که می‌تواند ظلم‌گر باشد، بر تو حاکم نخواهد بود و در نتیجه، پادشاهی هم نمی‌تواند بر تو سلطه‌ای داشته باشد.

هوش مصنوعی: با عشق و شوق به سفر رفتم، از تو می‌خواهم که مرا در این مسیر پشتیبانی کنی و دلداری بدهی.