هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند بادام است و همیشه شاداب و خوشحال به نظر می‌رسند. اما با وجود این خوشحالی، درونش از تند خویی و ناراحتی پر است و گاهی هم سرکش و بی‌تاب می‌شود.

هوش مصنوعی: نگاه تو مانند آتش است و دل من در آن سوخته و بی‌دفاع. اگر دوست داری، بدان که زندگی من شب و روز در آتش محبت تو می‌گذرد.

هوش مصنوعی: نگاه به لعل تو که جان را می‌فرساید، همچون آب حیات است. این زیبایی، شیرینی و لطافت خاصی دارد که جان را به زندگی برمی‌گرداند و دل را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دوستی در دوزخ باشد، برای من از بهشت و خلد بهتر است. زیرا اگر در بهشت هم باشم و تو در آنجا نباشی، برای من خیلی ناپسند و ناخوشایند خواهد بود.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از آن دختر زیبا و دلربا بگذرم، ای مسلمانان؟ او مانند پری‌ها نازک‌دل و دل‌فریب است.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر درد و رنج عمیق شاعر است و درخواست او از معشوق است که دیگر بر دل زخمی‌اش ضربه نزند. او از معشوق می‌خواهد که اگر عشقش در تیرکح باید، آن را کنار بگذارد و از او دور نشود؛ چرا که این جدایی باعث آزار و زخم‌های بیشتری بر دلش می‌شود.

هوش مصنوعی: در زندگی من حتی یک لحظه بدون تو خوشی وجود ندارد، ای کسی که وفادار نیستی. برای تو خوب است که بدون زحمت و دغدغه زندگی کنی، اما اگر تو بدون ما خوشحال هستی، این برای من خوشایند نیست.