هوش مصنوعی: در این دنیا و آن دنیا کسی مثل تو نیست که یاری کند، تو همچون سرو بلند و زیبا هستی که چهره‌ات مانند یک نگار است.

هوش مصنوعی: اگر در دل تو وفا نیست، حتی یک تار موی هم ارزش ندارد که در میدان بی‌وفایی سوارکاری کنی.

هوش مصنوعی: دل من در غم جدایی او به شدت رنج می‌کشد و هیچ کنترلی بر وصال و دیدار او ندارم.

هوش مصنوعی: دل بیچاره ما از شدت عشق و اندوه به تنگ آمده است، اما هیچ‌گاه نمی‌تواند به دست ما زیبا و دلربا بیفتد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه در دل سنگینی و بار سنگینی از نگرانی‌ها و دردها دارم، اما هیچ چیز جز محبت تو برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مرا مدهوش کرده و به خاطر زیبایی‌ات همیشه در حال احساس مستی هستم.

هوش مصنوعی: نشسته‌ام بر خاک راه تو، و از اینکه به یاد تو هستم خوشحالم، مثل سروی که با زیبایی و ناز خود بر ما نظر افکند.

هوش مصنوعی: دل من از تحمل و صبوری به تنگ آمده است، حالا نگاهی به دنیا بینداز.

هوش مصنوعی: بنگر که آن گل خوش‌حالت به من توجه نکرد، در حالی‌که به خود می‌بالد و ارزش من در برابر او هیچ است.