هوش مصنوعی: در دنیا چه کسی چون تو یاری دارد؟ تو همچون بت زیبا و خوش‌بو هستی، چون نگاری دلربا.

هوش مصنوعی: در میدان زیبایی، هیچ‌کس به چابکی و ماهر بودن او نیست که نظر من به او افتاده است.

هوش مصنوعی: از عشق تو همچون چشمانت ناتوان و بی‌مقدارم، مانند زلف‌های بی‌قرار تو که همیشه در حال نوسان و بی‌قراری هستند.

هوش مصنوعی: از حال و روز من نپرس، که در درد عشق به شدت رنج می‌برم و بی‌تابی می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو در فکر من هستی، بار سنگینی بر دوشم وجود دارد؛ اما من درباره تو هیچگونه سنگینی و فکری ندارم.

هوش مصنوعی: من از شدت عشق و شوق به تو شلوده‌ام و به زمین افتاده‌ام. این شرایط برایم چه اهمیتی دارد اگر تو فقط لحظه‌ای به من توجه کنی و عبور کنی؟

هوش مصنوعی: شراب وصال چقدر لذت‌بخش است، اگر نبود احساس پریشانی ناشی از دوری.

هوش مصنوعی: خوشا دردی که تو تنها کسی باشی که می‌توانی آن را درمان کنی. چه خوب است که تو در میان غم‌ها دوست و همراه من باشی و با وجود تَردیدها، در کنارم بمانی.

هوش مصنوعی: بیا جانا که در این دنیا مانند من که دچار شوق و ناآرامی هستم، فردی صبور و بردبار نخواهی یافت.