هوش مصنوعی: ای دلبر، تو هیچ گاه نشانه‌ای از دلجویی نداری و هیچ لحظه‌ای را با ما در دوستی و همراهی نمی‌گذرانی.

هوش مصنوعی: دل بیچاره‌ام به خاطر غم تو، مثل خون درآمده است؛ اما تو حتی از اصول همدردی و دلسوزی también خبری نداری.

هوش مصنوعی: جز راهی که به جفا می‌انجامد، راه دیگری نمی‌یابی و هیچ مسیری جز ستم و ظلم پیش روی تو نیست.

هوش مصنوعی: نباید از حال دوستان وفادار بپرسی مگر اینکه خودت هم به وفاداری اعتقاد داشته باشی.

هوش مصنوعی: تو هر شب تا صبح در خواب و نشئه‌ای و بی‌خبر از ما و بیداری هستی.

هوش مصنوعی: هیچ نتیجه‌ای از گله‌گذاری من نیست، چون تو جز آزار دادن مردم کار دیگری نداری.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که آن عادت، که به عنوان یک پیمان به آن عمل می‌کنی، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دنیا و جانم را فدای تو کرده‌ام، اما تو حتی رسم و مرام رهبری را نداری.

هوش مصنوعی: ای دل، اگر سختی می‌کشی و سرنوشتی را که سرنوشت برایت رقم زده، بپذیر؛ چرا که اگر جز این را تقدیرت نباشد، جز زجر و عذاب نصیبت نخواهد شد.