هوش مصنوعی: وقتی نگاهم را از تو دور کرده‌ام، پس چرا روی خودت را از من پنهان می‌کنی؟ دل سوخته‌ام را چرا نمی‌بینی؟

هوش مصنوعی: ای خورشید تابان، بگو راست بگو که قد تو چقدر است، چون از زیبایی چهره ی معشوق من، چه نوری از تو ساطع می‌شود؟

هوش مصنوعی: هر بار که به من صدمه می‌زنی، ای عزیز، مرهم تو از دل زخم‌دار من دور است.

هوش مصنوعی: چشم تو به من یاد داده که همیشه در حال مستی باشم، گاهی با حال و گاهی بی حال. از نرگس زیبایت بگو، تو که غرق در خماری هستی، چه احساسی داری؟

هوش مصنوعی: ای کاش یکبار به من سر بزنی و از حال و روزم باخبر شوی؛ چون برای من که در غم جدایی رنج می‌کشم، هیچ خبری از تو ندارم.