گنجور

شمارهٔ ۱۲۸۹

بگو تا کی دلم را تنگ داری
جهانی را تو با نیرنگ داری
نداری رحمتی بر حال زارم
دلی بس سخت همچون سنگ داری
مرا صلحست با روی تو جانا
چرا دایم تو با ما جنگ داری
نگارینا چرا در عشق بازی
ز نام عاشقانت ننگ داری
به جان ورزم وفایت را ولی تو
همیشه بر جفا آهنگ داری
اثر در آهت ای دل نیست باری
که بر آئینه ی جان زنگ داری
به گل گفتم ز روی خوب یارم
به خوش بویی تو بوی و رنگ داری
بگفت ای بلبل مست جهانگیر
که در عشق رخش آهنگ داری
مرا خار جفا بر جای جانست
تویی کان گلستان در چنگ داری

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بگو تا کی دلم را تنگ داری
جهانی را تو با نیرنگ داری
هوش مصنوعی: بگو تا کی می‌خواهی دلم را ناراحت نگه‌داری؟ تو با فریب‌کاری‌ات دنیا را به بازی گرفته‌ای.
نداری رحمتی بر حال زارم
دلی بس سخت همچون سنگ داری
هوش مصنوعی: تو هیچ رحمی به حال خراب من نداری و دلت به سختی سنگ است.
مرا صلحست با روی تو جانا
چرا دایم تو با ما جنگ داری
هوش مصنوعی: من با چهره‌ی زیبای تو آشتی دارم، اما چرا همیشه تو با من درگیر هستی؟
نگارینا چرا در عشق بازی
ز نام عاشقانت ننگ داری
هوش مصنوعی: عزیزم، چرا از نام عاشقانت در عشق ورزی خجالت می‌کشی؟
به جان ورزم وفایت را ولی تو
همیشه بر جفا آهنگ داری
هوش مصنوعی: با تمام وجودم برای وفاداریم می‌جنگم، اما تو همیشه در پی ستم و بی‌وفایی هستی.
اثر در آهت ای دل نیست باری
که بر آئینه ی جان زنگ داری
هوش مصنوعی: دل من، تاثیر اشک‌هایت در واقع نیست، بلکه آنچه در درونت است مانند زنگی به آینه جانت چسبیده است.
به گل گفتم ز روی خوب یارم
به خوش بویی تو بوی و رنگ داری
هوش مصنوعی: به گل گفتم که به خاطر زیبایی چهره‌ی محبوبم، تو هم بوی خوش و رنگ زیبایی داری.
بگفت ای بلبل مست جهانگیر
که در عشق رخش آهنگ داری
هوش مصنوعی: یک بلبل سرمست و زنده، به محبوبی اشاره می‌کند که در دنیا بی‌نظیر و جذاب است و در عشق او نغمه‌ای دلنشین دارد.
مرا خار جفا بر جای جانست
تویی کان گلستان در چنگ داری
هوش مصنوعی: من در درد و رنجی که بر من می‌رسد، تو را مانند خار می‌بینم، در حالی که تو خود گلستان زیبایی هستی که در دستان داری.